Bazen bir sabah uyandığınızda her şeyin değiştiğini fark edersiniz. İşte 6 Şubat 2023 sabahı tam da böyle bir gündü. Gece yarısı uykuda yakalanan binlerce insan, saniyeler içinde hayatlarını, sevdiklerini ve yuvalarını kaybetti. Kahramanmaraş merkezli iki büyük deprem, sadece binaları değil, milyonlarca insanın hayatını da altüst etti.
Büyük Felaketin Ardından
7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremler, Türkiye’nin 11 ilini vurdu. Kahramanmaraş, Hatay, Adıyaman, Gaziantep, Malatya, Diyarbakır, Şanlıurfa… Hepsi o gün büyük bir yıkımla karşı karşıya kaldı. Yüzbinlerce bina yıkıldı, binlerce insan enkaz altında kaldı. Resmi rakamlar, 50 binden fazla can kaybı olduğunu söylüyor ama gerçek rakamları belki de hiçbir zaman tam olarak bilemeyeceğiz.
En acı olan neydi biliyor musunuz? O sabah enkazın altından “Sesimi duyan var mı?” diye fısıldayan insanların günlerce yardım beklemesi… Bir yanda canını kurtarmaya çalışanlar, diğer yanda kurtarmaya çalışanlar. Ama kışın soğuğu, yıkılmış yollar, çökmüş iletişim hatları ve zamanla yarışan bir ülke…
Kendi Enkazımızla Yüzleşmek
Deprem bize sadece doğanın gücünü değil, kendi ihmallerimizi de gösterdi. Yıkılan binaların birçoğu yeni yapılmıştı. Yıllardır “Depreme hazır mıyız?” sorusunu soruyorduk ama cevabı acı bir şekilde aldık. Yıkılan evler, çürük kolonlar, deniz kumuyla yapılmış temeller… Hepsi gözümüzün önüne serildi.
Hatırlarsınız, 1999 depreminden sonra çok şey değişecekti, değil mi? Daha sağlam binalar yapılacaktı, şehirler depreme dirençli hale getirilecekti. Ama değişmedi. Peki, şimdi değişecek mi?
Dayanışmanın Gücü
Bu felaketin içinde insanlığın en güzel yanına da tanık olduk. Türkiye’nin dört bir yanından insanlar yardıma koştu. Arama-kurtarma ekipleri, gönüllüler, doktorlar, iş makineleriyle gelen vatandaşlar… Herkes elinden geleni yaptı. Depremzedeler için toplanan yardımlar, açılan iftar sofraları, kurulan çadır kentler…
Ama asıl önemli olan, bu dayanışmayı bir felaketin ardından değil, her zaman gösterebilmek. Çünkü afetler sadece enkazdan çıkmakla bitmiyor. O insanlar hâlâ yaşam mücadelesi veriyor, hâlâ barınma, eğitim, iş ve sağlık hizmetleri konusunda büyük sıkıntılar yaşıyor. Unutmamak, unutturmamak gerekiyor.
Son Söz
6 Şubat, unutulacak bir tarih değil. Ama mesele, sadece anmak değil, ders almak. Artık daha sağlam binalar, daha bilinçli şehirleşme ve daha hızlı müdahale sistemleri şart. Deprem öldürmez, ihmal öldürür. Bu acıyı bir daha yaşamamak için bugün harekete geçmeliyiz.
Çünkü bir sabah uyandığımızda her şeyin değiştiğini fark etmek istemiyorsak, bugünden değişimi başlatmalıyız.
YanıtlaYönlendir
Tepki ekle